Dziurawiec zwyczajny
Dziurawiec zakwita w czasie przesilenia letniego pod koniec czerwca, w okolicach święta św. Jana (24 czerwca) stąd nazywany jest często zielem świętojańskim. Żółte kwiatki dziurawca potarte w palcach wydzielają krwistoczerwony sok. Z racji tej właściwości w niektórych dzielnicach Polski nosi on nazwę „krewki Matki Boskiej”. Jest jedną z najlepiej poznanych roślin leczniczych. Znał go i opisywał już Hipokrates, a Paracelsus uważał, że nie ma drugiego, równie skutecznego zioła.
Właściwości lecznicze dziurawca
Obecnie dziurawiec jest jednym z najczęściej stosowanych leków ziołowych na świecie i zarazem kluczowym ziołem w leczeniu wyczerpania nerwowego i depresji. Badania z 2015 roku wykazały, że jest tak samo skuteczny jak standardowe leki przeciwdepresyjne, ale wywołuje mniej skutków ubocznych.
- – jest skuteczny w stanach wyczerpania nerwowego i niepokoju, nerwobólach, bezsenności, w bólach głowy,
- – ma zdolność pobudzania odnowy tkanki nerwowej, dlatego stosuje się go w uszkodzeniach i porażeniach nerwów — jako pomocniczy środek leczniczy,
- – zmniejsza bóle menstruacyjne
- – zalecany jest, i często stosowany, również w schorzeniach wątroby i przewodu pokarmowego m.in. w przypadku złego trawienia, nieżytu żołądka i jelit, – niedokwaśności treści żołądka, stanów zapalnych dróg żółciowych, skurczach układu trawienia i dróg żółciowych, kamicy żółciowej,
- – obecność olejku i garbników działa przeciwzapalnie i ściągająco na błonę śluzową przewodu pokarmowego.
Zewnętrznie ziele, a szczególnie kwiaty (w postaci wyciągu olejowego) stosowane są na trudno gojące się rany, ponieważ działają przeciwzapalnie, ściągająco i odkażająco. Jest także popularnym środkiem przeciwko pasożytom wewnętrznym.
Dziurawiec używany w nadmiernych ilościach może powodować uczulenie na słońce. Dziurawiec może powodować reakcje alergiczne oraz wchodzić w interakcje z różnymi przepisanymi lekami i tym samym stanowić zagrożenie dla pacjenta. Ziele dziurawca również obniża poziom estrogenów, takich jak estradiol, przyspieszając jego metabolizm i nie powinno być przyjmowane przez kobiety stosujące tabletki antykoncepcyjne.
Ciekawostki o dziurawcu
Dziurawiec występuje w klimacie umiarkowanym na całym świecie. Historia stosowania dziurawca, jako rośliny leczniczej sięga 400 roku p.n.e. W starożytnej Grecji i Rzymie używano go do leczenia ukąszeń węży, problemów żołądkowo-jelitowych, depresji i innych dolegliwości. W greckich domach stawiano gałązki dziurawca przed obrazkami i posążkami, aby odpędzić złe duchy i wierzono w mistyczną siłę tej rośliny. W średniowieczu uważano, że dziurawiec chroni ludzi przed chorobami, klątwami, demonami i błyskawicami. Czerwony, oleisty ekstrakt z kwiatów dziurawca był stosowany przez joannitów (zakon św. Jana) do leczenia ran m.in. w czasie wypraw krzyżowych.
Zawarte w płatkach kwiatów dziurawca hiperycyna, i hiperforyna są badane pod kątem ich potencjalnych właściwości antybiotykowych.
Źródła
- Andrew Chevallier, Encyclopedia of Herbal Medicine: 550 Herbs and Remedies for Common Ailments Hardcover – Illustrated, 2016
- Wikipedia, wersja polska i angielska
- Ben-Erik van Wyk, Michael Wink, Rośliny lecznicze świata. Ilustrowany przewodnik, Wrocław 2008
- B. Kuźnicka, M. Dziak, Zioła I ich stosowanie, 1987
- https://nccih.nih.gov/health/stjohnswort/sjw-and-depression.htm
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.